Welkom Papas kleine meisje
Herfstwandeling in het bos
Een kleine Jack in meisjesvorm
Lekker onder de douche met papa
Als mijn broers slapen is het tijd voor mij!
Eind december 2019 in de babyspa
Waneer Liv weer eens onrustig was savonds..
Na de eerste keer refluxmedicijn konden we Liv gelijk op haar buikje leggen. De oplossing dachten we..
Hier zie je al dat Liv haar armpjes stijf naar buiten draait.. dit viel mij pas na de diagnose op toen ik de foto's van haar terug keek..
2 februari 2020.. Inmiddels een sonde gekregen. Dit is de allerlaatste keer dat Liv een beetje gelachen heeft. Zo bij dat we er een foto van hebben. Hierna heeft ze nooit meer een lach laten zien..
In de ambulance naar het WKZ
De dag na het allersvernietigende nieuws
Onder de douche in het WKZ,Liv vind niets meer fijn, waar ze voorheen genoot van douchen en badderen is dat haar nu zelfs teveel. Als ze huilt spant ze haar tong aan naar achteren, dit heeft met haar ziekte te maken
Oh liefje hoe kan ik jou nu laten gaan
Hier had Liv haar sonde uitgespuugd en hebben we pas bij haar medicijntijd een nieuwe in gebracht. Fijn zo zonder pleister op dat mooie gezichtje
Jippie eindelijk naar huis met ons meisje!
Liv keek in het ziekenhuis zo graag naar haar gekregen balonnen dat we ze thuis om haar box hebben gehangen
Een van de laatste fotos waarbij Liv helder uit haar oogjes kijkt.
Een aai over haar bolletje van Bob.
Liv haar ziekte neemt haar in razend tempo over en ze slaapt mede door medicatie het grootste gedeelte van de dag
Samen met Bob genieten we van een ontspannen wakker moment van Liv.
half maart 2020 Liv heeft hier een longontsteking waar zij antibiotica voor krijgt. Ze is heel ziek en we dachten deze week al dat zij zou overlijden.
De band tussen Jack en Liv is vanaf dag 1 heel hecht en Jack is erg bezorgd om Liv
Hier ging het zo slecht met Liv dat de kans aanwezig was dat ze zou gaan overlijden.
Liv kreeg last van temperatuurschommelingen omdat haar thermosstaat kapot was gemaakt door de ziekte. Hierdoor kon zij af en toe maar 35 graden zijn en moesten we haar een mutsje op doen
Voorjaarszonnetje, Liv mee in de kinderwagen. ze kreeg hier al 6 keer per dag morfine
De allerlaatste keer samen met mijn meisje in bad. Ik wist dat dit de laatste keer zou zijn omdat ze in bad gaan niet meer verdroeg en het haar teveel energie ging kosten.
Eventjes zonder sonde. Een week voor haar overlijden.
Nog even met Liv in het zonnetje. Savonds begon de palliatieve sedatie.
Aan de morfine en dormicum.. ons meisje was op. Wetende dat ik haar binnen zeer korte tijd zou gaan verliezen was vreselijk.
Smorgens je kinderen vertellen dat hun zusje misschien vandaag zou overlijden breekt je hart in nog meer stukken dan het al was. Arme Jack
En ook Bob klein als hij is, zo stapelgek met zijn zusje en leek de ernst van de situatie enigzins te begrijpen.
Alles probeer ik vast te leggen, ik was altijd zo verliefd op haar handjes.
4 april 2020 om 00.42 is Liv veilig tussen papa en mama in ingeslapen. Met haar broers slapend op de grond ernaast op een matras. Met zijn vijven bij elkaar. We leggen haar beneden in de box met een klamboe. Een prachtig plekje voor een prachtig meisje.
In de week voor de begrafenis pak ik haar nog vaak om even te kroelen. Zo fijn om haar thuis te hebben waar ze hoort.
Jack en Bob gaan regelmatig bij hun zusje kijken
Het allermoeilijkste moment. De deksel moest op haar mandje voor de uitvaart. De aller laatste keer mijn meisje beethouden en zien. Voor de aller laatste keer een compleet gezin. Dit vond ik by far het allermoeilijkst wat ik ooit heb moeten doen..
De uitvaart is in ons huis gelukkig. Tot het laatste moment wil ik haar thuis houden.
Met Liv in de bolderkar onderweg naar haar nieuwe plekje met onderweg honderden mensen langs de kant die bellen bliezen
Dag mooi kind, dag lief zusje. Vanaf vandaag leef jij in ons. Jij hoort er altijd bij.
Maak jouw eigen website met JouwWeb