Een rouwende moeder

 

Ik zou willen dat mijn dochter Liv niet voor altijd haar ogen had gesloten. Ik zou willen dat ik haar terughad.

 

Ik zou willen dat je niet zo bang zou zijn om de naam van mijn dochter uit te spreken. Mijn dochter leefde en is heel belangrijk voor me. Het is belangrijk voor me om te horen dat ze voor jou ook belangrijk is!

 

Als ik huil en emotioneel word als je over Liv spreekt, dan zou ik willen dat je weet dat het niet is omdat je me hebt pijngedaan. Het verlies van Liv, is de oorzaak van mijn tranen. Jij hebt over mijn Liv gesproken en daardoor heb je mij de kans gegeven mijn verdriet te delen. Dank je wel!

 

Ik zou willen dat je mijn lieve Liv niet opnieuw laat sterven, door haar foto’s, en andere herinneringen uit je huis te verwijderen.

 

Het is niet besmettelijk om ouders van een overleden kind te zijn, dus ik zou willen dat je me niet uit de weg gaat. Dat je me nog gewoon gedag zegt, en niet ontloopt.

 

Ik heb best wel eens afleiding nodig en wil graag horen hoe het met jou is; maar, ik wil graag dat jij ook weet hoe het met mij is. Het zou kunnen dat ik bedroefd ben en misschien ga ik wel huilen, maar ik zou willen dat je me over mijn Liv laat praten. Het is elke dag mijn favoriete onderwerp!

 

Ik weet dat je veel aan me denkt; ik weet dat het verlies van Liv jou ook verdriet doet. Ik zou willen dat je me die dingen zou laten weten door op te bellen, een kaartje of een brief te sturen, een arm om mijn schouder te slaan.

 

Ik zou willen dat je niet verwacht dat mijn verdriet na 6 maanden of na 1 jaar over is. Deze eerste maanden, dit eerste jaar is traumatisch voor me, maar ik zou willen dat je kon begrijpen dat mijn verdriet “nooit” over zal zijn. Ik zal verdriet hebben om het verlies van mijn dochter Liv tot de dag dat ik zelf zal sterven.

 

Ik werk erg hard om te herstellen, maar ik zou willen dat je begrijpt dat ik nooit helemaal zal herstellen. Ik zal Liv voor altijd missen en ik zal altijd rouwen om haar overlijden.

 

Ik zou willen dat je niet van me verwacht “er niet aan te denken” of om “gelukkig” te zijn. Gelukkig ben ik met wat ik nog wel heb, maar ik heb een ongelukkig stuk van mijn hart bij me de rest van mijn leven. Er niet aan denken lukt me kleine momentjes op een dag maar het kan me out of the blue overvallen

 

 

Ik hoef niet zielig gevonden te worden, maar ik zou willen dat je me de kans geeft om verdrietig te zijn. Ik moet door het verdriet heen.

 

Ik zou willen dat je begrijpt dat mijn leven overhoop gehaald is. Ik weet dat het vervelend voor je is om bij me te zijn als ik me verdrietig voel. Wees alsjeblieft geduldig met me, net zoals ik geduld heb met jou.

 

Als ik zeg:”Het gaat goed”, zou ik willen dat je begrijpt dat ik me niet altijd goed voel maar niet altijd zin heb om mezelf over stuur te maken door alles op te rakelen. 

 

Ik zou willen dat je me niet veroordeeld als ik lachend en zingend met mijn andere kinderen over straat loop. Ook zij zijn maar 1 keer klein, en verdienen een vrolijke mama. Zij zijn mijn  beste medicijn en ik maak oprecht plezier met hen. Maar ik kom er altijd 1 te kort, en of ik nou plezier maak of huil. Dat gemis voel ik elke seconde.

 

Vergeef het me als ik onbeleefd ben, het is absoluut niet mijn bedoeling. Soms wordt alles me even te veel en moet ik even alleen zijn. Als ik wegloop zou ik willen dat je me helpt een rustig plekje te vinden, zodat ik even alleen kan zijn.

 

Ik zou willen dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen Liv stierf,stierf de helft van mij met haar. Ik ben niet meer dezelfde persoon die ik was voordat mijn dochter is overleden en ik zal ook nooit meer dezelfde zijn!

 

Ik zou heel graag willen dat je me zou kunnen begrijpen. Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt mijn verlies en mijn verdriet, mijn stilte en mijn tranen, mijn leegte en mijn pijn!

 

Maar ik hoop dagelijks dat je het “nooit” zult begrijpen.